Αυτή η περίοδος κατατάσσεται στις περιόδους εκείνες, όπου τα επίπεδα του στρες χτυπάνε κόκκινο. Τόσο οι μαθητές όσο και οι εκπαιδεύτικοι εγκλωβίζονται, αναπόφευκτα, σε αυτόν τον τροχό του άγχους!
Οι εξετάσεις της δευτέρας λυκείου μα και οι πανελλήνιες αποτελούν την πρόβα τζενεράλε και την πρεμιέρα της εκπαιδευτικής παραστάσεως, ή τουλάχιστον έτσι έχουμε καταλήξει να πιστεύουμε.
Για τους εκπαιδευτικούς οι εξετάσεις αυτές κρίνουν το έργο τους την υπόληψή τους, την φήμη τους, για του δε μαθητές την οι εξετάσεις αυτές κρίνουν το μέλλον της την αποδοχή του κοινωνικού περίγυρού , την αποδοχή της οικογένειας.
Και κάπου εκεί είναι που θυσιάζεται το πραγματικό νόημα της μάθησης, η μαγεία του διαβάσματος η μαγεία της διδασκαλίας.
Δεν λέω πως η εισαγωγή σε μια «ανώτατη εκπαίδευση» δεν πρέπει να έχει κάποιο ρυθμιστικό και ασφαλιστικό μηχανισμό ώστε να γίνεται μια όσο το δυνατόν πιο ορθή διαλογή, αλλά αξίζει τον κόπο να χαθεί η μαγεία της μάθησης και της διδασκαλίας;
